Projekt konkursowy na opracowanie koncepcji architektonicznej terminala pasażerskiego Regionalnego Portu Lotniczego Olsztyn – Mazury

 

 

Forma budynku terminala jest zdeterminowana poprzez jego specyficzny układ funkcjonalny oraz aspekty ergonomiczne i ekonomiczne, tak realizacyjne jak i użytkowe.
Terminal w kontekście urbanistycznym jest dominantą przestrzenną - stanowi podstawowy budynek funkcjonalny i jako taki nie wymaga wprowadzenia specjalnych akcentów pozwalających odczytać jego rolę wśród innych obiektów. Forma architektoniczna terminala jest minimalistyczna. Bryła obiektu wprowadza w przestrzeń regionu nową jakość, stając się jednocześnie rozpoznawalną i nierozerwalnie zespoloną z lotniskiem ikoną miejsca.
Terminal swoim gabarytem oraz proporcjami wpisuje się płynnie w zastany kontekst przestrzenny – wysokość budynku zrównuje się z linią ściany lasów, otaczających teren lotniska. Jednocześnie jego forma jest na tyle indywidualna, że nie pozostawia wątpliwości co do przeznaczenia budynku.
Podstawowymi elementami estetycznymi wyróżniającym terminal są jego dwie główne fasady: frontowa i od strony płyty lotniska. Elewacje te zostały przeszklone szkłem profilowym, które w delikatny i lekko rozmyty sposób odbija w sobie otoczenie. Efekt ten dodatkowo spaja budynek z krajobrazem. Akcenty wejść z niewielkimi podcieniami mają zapraszać i nakierowywać podróżnych do środka obiektu. Od strony płyty lotniska wysunięte przed lico budynku wiatrołapy urozmaicają i organizują przestrzeń tej części zagospodarowania. Rozpięte we wnętrzu budynku, pomiędzy podporami, połacie płótna żaglowego nadają głównym przestrzeniom wspólnym, nierozerwalny z regionem, marynistyczny charakter.

 

 

Układ komunikacyjny w otoczeniu budynku terminala wraz z przedpolem budynku zapewnia bezkolizyjną i płynną obsługę podróżnych – zabezpieczono pas ruchu bezpośrednio przy chodniku terminala, dla wyładunku i załadunku pasażerów oraz bagażu z samochodów osobowych. W dalszej części zlokalizowano postój taksówek, a w kolejnym rzędzie pas ruchu i tymczasowego postoju dla autokarów. Przejazd na parking bez zatrzymywania się przed dworcem umożliwia pas ruchu tranzytowego. W centralnej części przedpola umiejscowiono przystanek autobusów linii regularnych.
Zaprojektowany parking dla samochodów osobowych posiada 158 miejsc postojowych dla samochodów osobowych oraz 6 miejsc postojowych dla autokarów. Przewidziano możliwość rozbudowy parkingu w kierunku południowym – pozwoli ona na podwojenie ilości miejsc postojowych, jeśli zajdzie taka potrzeba. Od strony elewacji północnej zlokalizowano przystanek kolejowy, zapewniając łatwy i szybki dostęp pasażerom do budynku terminala.

 

 

Konstrukcja terminala została zaprojektowana w układzie modułowym, umożliwiającym łatwą jego rozbudowę. Przyjęty ustrój może być wykonany w stali lub zostać łatwo zaadaptowany do technologii żelbetowej (przyjęte parametry konstrukcji pozwalają na użycie obu materiałów). Prosta konstrukcja budynku zapewnia względną łatwość wykonania, a także ogranicza koszty eksploatacji i napraw.